17 Ekim 2012 Çarşamba

Yol Ayrımı



Bir insanla tanışırsın. Oturursun, yemek yersin, sinemaya gidersin, alışverişe gidersin... Zamanla arkadaşın olur. Ardından dostun. Hayatının vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir. Yaşadıklarını onunla paylaşmadan için rahat etmez, ona danışmadan karar alamazsın. Onu çok fazla seversin.
Aradan yıllar geçer. O insanı yine  çok seviyorsundur ama; eksiktir bir şeyler. Onunla paylaşımda bulunmak gelmiyordur içinden. Çünkü; artık seni dinlemiyordur eskisi gibi. Öte yandan, onun anlattıkları da sana hitap etmemeye başlamıştır. Susmadan, yorulmadan, deli gibi konuştuğun insanla; şimdi sadece nezaketen konuşmaya başladığını fark edersin. Ne zaman bu kadar uzaklaştığınızı sorgularsın. Ya da neden?  Hayata bakışınızı bu kadar farklılaştıran, düşünce yapınızı bu kadar ayıran sebep neydi çözemezsin bir türlü. Cevabı bulamasan da, seni çözüme kavuşturacak soru bellidir. Evet, çok seviyorsundur ama; bu yeterli midir?

4 yorum:

  1. ne kadar güzel yazmışsın :) seni tanımak isterdim :)

    YanıtlaSil
  2. Teşekkürler beğenmenize sevindim :)

    YanıtlaSil
  3. Haklısın galiba bende bunları yaşıyorum dönem dönem. Cevabı bence gayet açık; farklılaşan hayatlar, değişen şartlar vsvs..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cevap acık olmasına acıkta, insan kabullenmek istemiyor sanırım bir yandan da.

      Sil

Günün Sonunda Duygularımız Kurtaracak Bizi, Güzel Bakmaktan Vazgeçmek Neden?

Bir konu hakkında duygu yoğunluğum hat safhaya ulaştığında; yazmayı ve hissetiklerimi / düşündüklerimi bir kişi ile bile olsa insanlar...